Krwią i bluzgiem

Nie chcę być jak Woody Allen czy John Sayles, których poszczególne filmy zlewają się w jedno. Ci goście robią dokładnie to, co chcą, i wcale się ich nie czepiam. Ja po prostu chcę, żeby ludzie oglądali mój nowy film, a nie ten ostatni. Chcę, żeby każdy mój film miał swoje własne niezależne istnienie.
A jednocześnie, by można z pewnej perspektywy dostrzec spójność całości”.

Quentina Tarantno albo się kocha, albo nienawidzi, gdyż to jeden z reżyserów, którzy nie pozostawiają widzów obojętnymi. 

Intertekstualna jazda bez trzymanki

 Olimp, gdzie greckie bóstwa walczą ze sobą przy pomocy nowoczesnej broni, oblegana przez Greków Troja, w której na porządku dziennym są lasery, teleporty i sztuczna inteligencja, a także opustoszała Ziemia przyszłości, na której garstka ocalałych ludzi walczy z tajemniczymi potworami, które z wiernych sług, zmieniły się nagle w żądne krwi monstra. Witajcie w pokręconej rzeczywistości „Olimpu”.

Kalejdoskop smutnych obrazków

Ben Judah zaprasza swojego czytelnika w miejsca dalekie od stereotypowych wyobrażeń o Londynie. To nie miasto z pocztówek, lecz prawdziwa dżungla, pełna niebezpieczeństw, mrocznych miejsc i groźnych ludzi. Z każdego kąta wieje beznadzieją, strachem i poczuciem bezsilności.